भारतीय संविधानातील आठवी अनुसूची - भारतीय राज्यव्यवस्था नोट्स
संविधानाच्या आठव्या अनुसूचीत (8th Schedule of Indian Constitution) भारताच्या अधिकृत भाषांचा समावेश करण्यात आला आहे. भारतीय संविधान हे देशातील विविध भाषांचा सन्मान करते आणि त्याचे संरक्षण व संवर्धन करण्यासाठी विविध तरतुदी केलेल्या आहेत.
आठवी अनुसूची म्हणजे काय?
भारतीय संविधानाची आठवी अनुसूची ही भारतातील अधिकृत भाषांचा यादी असलेली सूची आहे. या अनुसूचीत समाविष्ट भाषांना शैक्षणिक, प्रशासकीय आणि न्यायिक स्तरावर विशेष मान्यता दिली जाते. संविधानाच्या स्थापनेच्या वेळी या अनुसूचीत १४ भाषा समाविष्ट होत्या, परंतु कालांतराने यात ८ भाषांची भर घालून एकूण २२ भाषा समाविष्ट करण्यात आल्या.
आठव्या अनुसूचीत समाविष्ट भाषा
सुरुवातीला समाविष्ट १४ भाषा (1950):
- हिंदी
- आसामी
- बंगाली
- गुजराती
- कन्नड
- काश्मिरी
- मल्याळम
- मराठी
- ओडिया
- पंजाबी
- संस्कृत
- तमिळ
- तेलगू
- उर्दू
नंतर समाविष्ट झालेल्या भाषा:
- सिंधी (1967)
- कोंकणी, मणिपुरी, नेपाळी (1992)
- बोडो, डोगरी, मैथिली, संथाली (2004)
आठव्या अनुसूचीत समाविष्ट होण्यासाठी प्रलंबित भाषा
भारताच्या विविध भागांतील अनेक भाषांची मागणी आहे की त्यांना आठव्या अनुसूचीत समाविष्ट करण्यात यावे. काही प्रमुख प्रलंबित भाषा म्हणजे:
- भोजपुरी
- राजस्थानी
- बुंदेली
- मगही
- गरो
- तुलू
- हो
- कोडवा
या भाषांची लोकसंख्या मोठ्या प्रमाणावर असूनही, अद्याप त्यांना संविधानाच्या आठव्या अनुसूचीत स्थान मिळालेले नाही.
आठव्या अनुसूचीतील तरतुदी आणि संबंधित कलमे
कलम |
विषय |
तपशील |
कलम 343(1) |
संघाची अधिकृत भाषा |
संघाची अधिकृत भाषा देवनागरी लिपीतील हिंदी असेल. अधिकृत कामकाजासाठी भारतीय आंतरराष्ट्रीय अंकपद्धतीचा वापर केला जाईल. |
कलम 343(2) |
इंग्रजीचा वापर |
संविधान लागू झाल्यापासून १५ वर्षे इंग्रजी भाषा अधिकृत कामकाजासाठी वापरण्यात येईल. मात्र, राष्ट्रपतीला हिंदीसोबत इंग्रजीचा वापर अधिकृत करण्याचा अधिकार आहे. |
कलम 344 |
अधिकृत भाषा आयोग |
राष्ट्रपती अधिकृत भाषा आयोगाची स्थापना करतील. |
कलम 345 |
प्रादेशिक भाषा |
राज्य विधानसभेला त्यांच्या राज्यातील कोणतीही भाषा किंवा हिंदी राज्याच्या अधिकृत कामकाजासाठी स्वीकारण्याचा अधिकार आहे. |
कलम 346 |
राज्यांमधील संवादाची भाषा |
एक राज्य आणि दुसऱ्या राज्य किंवा एखाद्या राज्य आणि केंद्र सरकार यांच्यातील संवादासाठी अधिकृत भाषा निश्चित करण्यासंदर्भात तरतूद. |
कलम 347 |
भाषिक मान्यता |
राष्ट्रपती कोणत्याही राज्यात संपूर्ण राज्य किंवा त्याच्या काही भागांसाठी कोणतीही भाषा अधिकृत मान्यताप्राप्त भाषा म्हणून घोषित करू शकतात. |
कलम 348(1) |
न्यायपालिकेची भाषा |
सर्वोच्च न्यायालय व उच्च न्यायालयातील सर्व कार्यवाही तसेच विधेयके आणि अध्यादेश इंग्रजी भाषेत असतील, जोपर्यंत संसद वेगळे कायदे करत नाही. |
कलम 348(2) |
उच्च न्यायालयात हिंदीचा वापर |
राज्यपाल, राष्ट्रपतींच्या संमतीने, उच्च न्यायालयाच्या कार्यवाहीसाठी हिंदी किंवा कोणतीही इतर भाषा वापरण्याची परवानगी देऊ शकतात. मात्र, न्यायालयाचे निकाल, आदेश आणि निवाडे इंग्रजीतच असतील. |
कलम 348(3) |
राज्य विधिमंडळाची भाषा |
राज्य विधिमंडळाला इंग्रजीव्यतिरिक्त कोणत्याही भाषेचा वापर विधेयके, कायदे आणि अध्यादेशांसाठी करण्याचा अधिकार आहे. मात्र, त्याचा इंग्रजी अनुवाद प्रकाशित करावा लागेल. |
कलम 350 |
तक्रार निवारणासाठी भाषा |
कोणत्याही व्यक्तीला तक्रार निवारणासाठी कोणत्याही भाषेत अर्ज करण्याचा अधिकार आहे. |
कलम 350A |
मातृभाषेतील शिक्षण |
प्राथमिक शिक्षण मातृभाषेत मिळावे यासाठी आवश्यक सुविधा पुरवण्याचा सरकारचा कर्तव्य आहे. |
कलम 350B(1) |
भाषिक अल्पसंख्याक अधिकारी |
भाषिक अल्पसंख्याकांसाठी विशेष अधिकारी नियुक्त करण्याची तरतूद आहे. |
कलम 351 |
हिंदी भाषेचा विकास |
हिंदी भाषेचा प्रचार आणि प्रसार करणे, तसेच तिचा विकास करणे हे केंद्र सरकारचे कर्तव्य आहे. हिंदीला भारताच्या संस्कृतीसाठी अभिव्यक्तीचे प्रभावी माध्यम बनवण्याचा प्रयत्न केला जाईल. |
राजभाषा आयोग आणि अधिकृत भाषा कायदा, 1963
भारतीय संविधानाच्या कलम 344 नुसार, राष्ट्रपतींना राजभाषा आयोगाची स्थापना करण्याचा अधिकार आहे. 1955 साली गृह मंत्रालयाच्या अधिसूचनेद्वारे हा आयोग स्थापन करण्यात आला.
कलम 344 अंतर्गत तरतुदी:
- संविधान लागू झाल्यानंतर पाच वर्षांनी, तसेच त्यानंतर दर दहा वर्षांनी, राष्ट्रपतींनी एक राजभाषा आयोग नेमावा.
- या आयोगात अध्यक्ष आणि आठव्या अनुसूचीत समाविष्ट वेगवेगळ्या भाषांचे प्रतिनिधित्व करणारे सदस्य असतील.
- आयोगाच्या प्रक्रियेबाबतचे नियम राष्ट्रपती ठरवतील.
कलम 344(2) नुसार आयोगाची कर्तव्ये:
- केंद्र सरकारच्या राजकारभारासाठी हिंदी भाषेचा टप्प्याटप्प्याने अधिक वापर कसा करावा, याबाबत शिफारसी करणे.
- संघाच्या अधिकृत कामकाजासाठी इंग्रजी भाषेच्या वापरावर निर्बंध आणण्यासंबंधी सूचना देणे.
- कलम 348 मध्ये नमूद केलेल्या कोणत्याही कामासाठी कोणती भाषा वापरण्यात यावी यावर मार्गदर्शन करणे.
- संघाच्या विशिष्ट उद्देशांसाठी कोणत्या अंकपद्धतीचा उपयोग करावा यावर शिफारसी करणे.
- राष्ट्रपतींकडून सूचित करण्यात आलेल्या इतर कोणत्याही बाबींवर शिफारसी देणे.
अधिकृत भाषा कायदा, 1963 च्या महत्त्वपूर्ण तरतुदी
अधिकृत भाषा कायदा, 1963 हा संघ सरकारच्या अधिकृत कामकाजासाठी वापरण्यात येणाऱ्या भाषांबाबत मार्गदर्शन करणारा कायदा आहे. संसद, केंद्र आणि राज्य विधिमंडळांमध्ये तसेच उच्च न्यायालयांमध्ये कोणत्या भाषांचा वापर करता येईल, याची स्पष्ट माहिती या कायद्यात दिली आहे.
१. संघाची भाषा (Language of the Union)
- संविधान लागू झाल्यानंतर १५ वर्षांनंतरही, इंग्रजी भाषेचा हिंदीसोबत वापर सुरू ठेवता येईल.
- राष्ट्रपतींनी जारी केलेल्या कोणत्याही अध्यादेश, आदेश किंवा नियमांचे हिंदी भाषांतर उपलब्ध करून द्यावे.
- सर्व अधिकृत विधेयकांचे अधिकृत इंग्रजी मजकूर हिंदी भाषांतरासह प्रकाशित करणे बंधनकारक आहे.
२. प्रादेशिक भाषा (Regional Language)
- संघ आणि हिंदीतर राज्यांमध्ये परस्पर संवादासाठी इंग्रजी भाषा अनिवार्य आहे.
३. न्यायव्यवस्थेतील भाषा (Language of the Judiciary)
- राज्यपाल, राष्ट्रपतींच्या पूर्वसंमतीने, उच्च न्यायालयांमध्ये हिंदी किंवा इतर प्रादेशिक भाषा वापरण्याची परवानगी देऊ शकतो.
- कोणताही न्यायनिर्णय, हुकूम, किंवा आदेश इंग्रजीव्यतिरिक्त इतर भाषेत दिल्यास त्यास इंग्रजी भाषांतर संलग्न करणे अनिवार्य आहे.
४. इतर महत्त्वाच्या तरतुदी (Other Provisions)
- राजभाषा समिती:
- ह्या कायद्यातील section 3 लागू झाल्यानंतर 10 वर्षांनी, हिंदीच्या प्रगतीचा आढावा घेण्यासाठी समिती स्थापन केली जाते.
- नियम बनवण्याचा अधिकार:
- या कायद्याची अंमलबजावणी करण्यासाठी केंद्र सरकारला आवश्यक नियम तयार करण्याचा अधिकार आहे.
आठव्या अनुसूचीत समाविष्ट भाषांचे महत्त्व
शैक्षणिक क्षेत्रात महत्त्व
- राष्ट्रीय शालेय शिक्षण धोरण (NEP 2020) अंतर्गत मातृभाषेत शिक्षण देण्यावर भर देण्यात आला आहे. उदा. कर्नाटकमधील शाळांमध्ये कन्नडला सक्तीची भाषा म्हणून स्वीकारले गेले आहे.
- CBSE, राज्य शिक्षण मंडळे आणि विद्यापीठ स्तरावर मराठी, बंगाली, तमिळ, आणि अन्य अनुसूचित भाषांमध्ये अभ्यासक्रम उपलब्ध आहेत.
- JEE, NEET आणि अन्य राष्ट्रीय स्तरावरील परीक्षांमध्ये आठव्या अनुसूचीत समाविष्ट काही भाषांमध्ये प्रश्नपत्रिका उपलब्ध असतात. उदा. NEET परीक्षा हिंदी, तमिळ, बंगाली, गुजराती, मराठी, तेलगू आदी भाषांमध्ये देता येते.
प्रशासकीय आणि सरकारी कामकाजात उपयोग
- संघ आणि राज्य सरकारच्या कार्यालयांमध्ये प्रशासकीय कामकाज आठव्या अनुसूचीत समाविष्ट भाषांमध्ये करण्याची परवानगी आहे. उदा. महाराष्ट्र शासनाच्या अधिकृत अधिसूचना मराठीत प्रसिद्ध होतात.
- राज्यसरकार आणि केंद्रसरकार यांच्यातील पत्रव्यवहारामध्येही या भाषांचा वापर करता येतो. उदा. केरळ सरकार आणि केंद्र सरकार यांच्यात मलयाळम भाषेचा वापर केला जातो.
- IAS, IPS आणि इतर प्रशासकीय सेवांसाठीच्या परीक्षांमध्ये उमेदवारांना उत्तर देण्यासाठी हिंदीसह अन्य भाषांचे पर्याय असतात. उदा. UPSC परीक्षेत मराठी, तमिळ, तेलगू, बंगालीसह इतर प्रादेशिक भाषांचा पर्याय उपलब्ध आहे.
न्यायिक क्षेत्रातील महत्त्व
- न्यायालयीन प्रक्रिया काही राज्यांच्या उच्च न्यायालयांमध्ये स्थानिक भाषेत चालवली जाऊ शकते. उदा. मद्रास उच्च न्यायालयात (Madras High Court) तमिळ भाषेचा वापर होतो, तर गुजरात उच्च न्यायालयात गुजराती भाषेचा.
- स्थानिक कायदे आणि अधिनियमांचे भाषांतर राज्यसरकारकडून केले जाते. उदा. भारतीय संविधानाचे अधिकृत मराठी भाषांतर महाराष्ट्र शासनाने उपलब्ध करून दिले आहे.
- सर्वोच्च न्यायालय आणि उच्च न्यायालयांमध्ये न्यायनिर्णय अद्याप इंग्रजीत असला तरी, प्रादेशिक भाषांमध्ये अनुवाद उपलब्ध करून दिला जातो. उदा. दिल्ली उच्च न्यायालयाचे निर्णय हिंदी भाषेत उपलब्ध होतात.
साहित्य आणि संस्कृती संवर्धन
- साहित्य अकादमी पुरस्कार (Sahitya Akademi Award) आणि ज्ञानपीठ पुरस्कारांसाठी आठव्या अनुसूचीत समाविष्ट भाषांमधील साहित्याची निवड होते. उदा. 2018 मध्ये कोंकणी लेखक दामोदर माऊजो यांना ज्ञानपीठ पुरस्कार मिळाला.
- सांस्कृतिक वारसा आणि लोककलेच्या संवर्धनासाठी विविध सरकारी योजना राबविल्या जातात. उदा. बंगालमधील "बाउल" संगीत परंपरा बंगाली भाषेत सुरक्षित केली जाते, तर महाराष्ट्रातील "लावणी" गीतपरंपरा मराठीत जतन केली जाते.
- राष्ट्रीय व आंतरराष्ट्रीय स्तरावर चित्रपट आणि नाटक यांच्यासाठीही प्रादेशिक भाषांना प्रोत्साहन दिले जाते. उदा. मराठी चित्रपट "Court" (2015) ने राष्ट्रीय पुरस्कार पटकावला आणि ऑस्करसाठीही भारताच्या वतीने पाठवला गेला.
प्रशासकीय परीक्षांमध्ये महत्त्व
- UPSC (Union Public Service Commission), SSC (Staff Selection Commission), आणि IBPS बँकिंग परीक्षांमध्ये काही आठवी अनुसूचीत समाविष्ट भाषांमध्ये उत्तर लिहिण्याचा पर्याय उपलब्ध असतो. उदा. UPSC मुख्य परीक्षेत (Mains) उमेदवारांना मराठी, तमिळ, बंगाली, गुजराती इत्यादी भाषांमध्ये उत्तर लिहिण्याची संधी असते.
- राज्यसेवा परीक्षांमध्ये (State Public Service Commission Exams) प्रादेशिक भाषांना महत्त्व दिले जाते. उदा. महाराष्ट्र लोकसेवा आयोग (MPSC) परीक्षेसाठी मराठी भाषेचा समावेश अनिवार्य आहे.
- रेल्वे, पोस्ट ऑफिस आणि इतर सरकारी भरतीसाठी देखील स्थानिक भाषांमध्ये परीक्षा देण्याचा पर्याय आहे. उदा. RRB (Railway Recruitment Board) परीक्षेसाठी हिंदी, मराठी, तेलगू, बंगाली, आणि इतर भाषांमध्ये उत्तर देण्याचा पर्याय उपलब्ध आहे.
भारताची भाषिक विविधता जपण्यासाठी खालील उपाय करता येऊ शकतात:
- बहुभाषिक शिक्षणाला प्रोत्साहन: विद्यार्थ्यांना त्यांच्या मातृभाषेसह इतर भाषा शिकवण्याची व्यवस्था शाळांमध्ये केली पाहिजे. यामुळे प्रादेशिक भाषांचे संरक्षण होईल आणि बहुभाषिकता प्रोत्साहन मिळेल.
- भाषांचे दस्तऐवजीकरण आणि जतन: सरकारने एक राष्ट्रीय डेटाबेस तयार करून नामशेष होण्याच्या संकटात असलेल्या भाषा नोंदवून त्यांचे संरक्षण करण्यासाठी प्रयत्न करावेत.
- प्रादेशिक भाषांचा अधिकाधिक वापर: सरकारी स्तरावर आणि अधिकृत संवादामध्ये प्रादेशिक भाषांचा वापर वाढवण्यासाठी धोरणे राबवावी. यामुळे भाषिक विविधता टिकून राहील.
- प्रभावी भाषा धोरणे: शासनाने अशा भाषा धोरणांची अंमलबजावणी करावी, ज्यामुळे प्रादेशिक भाषांचा उपयोग प्रशासन, प्रसारमाध्यमे आणि मनोरंजन क्षेत्रात वाढेल.
आठव्या अनुसूचीत भाषांचा समावेश करण्याचे निकष
भारतीय संविधानाच्या आठव्या अनुसूचीत कोणत्या भाषांचा समावेश करावा, हे ठरवताना काही महत्त्वाचे निकष विचारात घेतले जातात. जरी संविधानात स्पष्ट निकष दिले नसले तरी काळानुरूप आणि राजकीय निर्णयांवर आधारित खालील बाबी महत्त्वाच्या ठरतात:
1. भाषेचा ऐतिहासिक आणि सांस्कृतिक वारसा
-
संबंधित भाषेचा भारताच्या सांस्कृतिक आणि ऐतिहासिक वारशात महत्त्वाचा वाटा असावा.
-
त्या भाषेचे प्राचीन ग्रंथ, साहित्य, आणि ऐतिहासिक महत्त्व असावे.
2. भाषिक लोकसंख्या (Demographic Strength)
-
मोठ्या प्रमाणावर लोकसंख्या त्या भाषेत संवाद करत असेल, विशेषतः कोणत्यातरी भौगोलिक भागात ती प्रमुख भाषा असेल.
-
उदाहरण: संथाळी, मैथिली, बोडो आणि डोगरी भाषांचा समावेश 2003 मध्ये त्यांच्या मोठ्या भाषिक समुदायामुळे झाला.
3. भाषेचे साहित्यिक आणि शैक्षणिक योगदान
-
त्या भाषेत विपुल प्रमाणात साहित्यनिर्मिती झालेली असावी.
-
विद्यापीठे, संशोधन संस्था आणि शैक्षणिक क्षेत्रात त्या भाषेचा उपयोग महत्त्वाचा असावा.
4. भाषेचा प्रशासकीय आणि सरकारी वापर
-
त्या भाषेचा वापर राज्य सरकार, स्थानिक प्रशासन, न्यायसंस्था किंवा शासकीय कामकाजात होत असेल.
-
उदाहरणार्थ, कोकणी भाषेला 1992 मध्ये मान्यता मिळाली कारण गोवा सरकार आणि स्थानिक लोक याचा मोठ्या प्रमाणात उपयोग करत होते.
5. सामाजिक आणि राजकीय मागणी
-
संबंधित भाषिक समूहांकडून त्या भाषेस अधिकृत मान्यता मिळण्यासाठी दीर्घकालीन मागणी असणे.
-
उदाहरण: सिंधी भाषेला 1967 मध्ये मान्यता मिळाली कारण विभाजनानंतर मोठ्या प्रमाणात सिंधी भाषिक निर्वासित भारतात आले आणि त्यांनी भाषिक हक्कांसाठी मागणी केली.
6. राज्य सरकारांचा आणि संसदेचा पाठिंबा
7. भाषेची स्वतंत्र ओळख असणे
-
ती भाषा कोणत्याही दुसऱ्या मोठ्या भाषेची बोली किंवा उपभाषा नसावी.
-
उदाहरण: मैथिली भाषेच्या समर्थकांनी तिची स्वतंत्र ओळख असल्याचा आग्रह धरला आणि अखेरीस 2003 मध्ये तिला आठव्या अनुसूचीत समाविष्ट करण्यात आले.
8. संविधान सुधारणा आणि संसदीय मंजुरी
-
भाषेचा समावेश करायचा असल्यास, संविधानात सुधारणा (Article 368) करावी लागते, जी संसदेने मंजूर केली पाहिजे.
-
अनेकदा, सरकार समित्या स्थापन करून भाषेच्या समावेशासंबंधी अभ्यास करते आणि त्यानंतर निर्णय घेतला जातो.
|
Subscribe Our Channel