आपत्कालीन तरतुदी (Emergency Provisions) - भारतीय राज्यव्यवस्था नोट्स
भारतीय संविधानात आपत्कालीन परिस्थितींसाठी आवश्यक तरतुदी सुस्पष्टपणे दिलेल्या आहेत. या तरतुदींचा उद्देश राज्याच्या सार्वभौमिकता, एकता, अखंडता आणि सुरक्षा सुनिश्चित करणे आहे. भारताच्या संविधानानुसार आपत्कालीन परिस्थिती जाहीर करणे हे सरकारच्या हातात असते, जेव्हा राज्याची किंवा देशाची सुरक्षा, शांतता आणि सुव्यवस्था धोक्यात येते. आपत्कालीन परिस्थितीच्या काळात, भारताचे संघीय सरकार एककेंद्रित सरकारमध्ये रूपांतरित होऊन सर्व राज्यांचे नियंत्रण संघ सरकारकडे जाते, आणि या प्रक्रियेसाठी कोणतीही औपचारिक संविधानिक दुरुस्ती आवश्यक नसते.
भारतीय संविधानात तीन प्रकारच्या आपत्कालीन परिस्थितींचा उल्लेख आहे:
- राष्ट्रीय आपत्कालीन परिस्थिती (अनुच्छेद ३५२)
- संविधानिक आपत्कालीन परिस्थिती/राष्ट्रपती राजवट (अनुच्छेद ३५६)
- आर्थिक आपत्कालीन परिस्थिती (अनुच्छेद ३६०)
१. राष्ट्रीय आपत्कालीन परिस्थिती (अनुच्छेद ३५२)
राष्ट्रीय आपत्कालीन परिस्थिती ती परिस्थिती आहे, जेव्हा देशाची किंवा देशातील एखाद्या भागाची सुरक्षा धोक्यात येते. हा धोका युद्ध, बाह्य आक्रमण, किंवा सशस्त्र बंडामुळे निर्माण होऊ शकतो. भारतीय संविधानात "आपत्कालीन घोषणापत्र" हा शब्द वापरण्यात आलेला आहे, ज्यामध्ये राष्ट्रपतींना देशाच्या सुरक्षा संदर्भात आपत्कालीन परिस्थिती जाहीर करण्याचा अधिकार दिला गेला आहे.
- विधान: अनुच्छेद ३५२ नुसार, राष्ट्रपती युद्ध, बाह्य आक्रमण, किंवा सशस्त्र बंडामुळे देशाच्या सुरक्षा किंवा त्या भागाच्या सुरक्षा धोक्यात आल्यास राष्ट्रीय आपत्कालीन परिस्थिती जाहीर करू शकतात.
- प्रक्रिया: जेव्हा राष्ट्रपती आपत्कालीन परिस्थिती जाहीर करतात, तेव्हा त्यांना संसदेत त्याचा प्रस्ताव सादर करणे आवश्यक आहे. प्रस्तावाला संसदेत विशेष बहुमताने मंजुरी मिळवावी लागते. विशेष बहुमत म्हणजे, सदस्यसंख्येच्या बहुमतासह, तसेच उपस्थित सदस्यांपैकी २/३ बहुमताने.
- इतिहास: १९६२, १९७१, आणि १९७५ मध्ये राष्ट्रीय आपत्कालीन परिस्थिती जाहीर करण्यात आली. १९६२ आणि १९७१ मध्ये बाह्य आक्रमणामुळे, तर १९७५ मध्ये अंतर्गत गडबडीमुळे राष्ट्रीय आपत्कालीन परिस्थिती जाहीर करण्यात आली.
२. संविधानिक आपत्कालीन परिस्थिती/राष्ट्रपती राजवट (अनुच्छेद ३५६)
संविधानिक आपत्कालीन परिस्थिती किंवा राष्ट्रपती राजवट जाहीर केली जाते, जेव्हा राज्य सरकार संविधानानुसार कार्यरत नसते. म्हणजेच, राज्यातील प्रशासन किमान मूलभूत संविधानिक आवश्यकता पूर्ण करत नाही, किंवा राज्य सरकारच्या कार्यशक्तीचा अभाव होतो.
- विधान: अनुच्छेद ३५६ नुसार, जेव्हा राष्ट्रपतींना असे वाटते की राज्य सरकार संविधानिक तरतुदीनुसार कार्यरत नाही, तेव्हा ते त्या राज्यामध्ये राष्ट्रपती राजवट लागू करू शकतात. या परिस्थितीत राज्य सरकारचे सर्व अधिकार केंद्र सरकारकडे जातात.
- प्रक्रिया: राष्ट्रपती राजवट जाहीर करण्यासाठी त्या घोषणापत्राला संसदेत सादर करणे आवश्यक आहे. या घोषणापत्राला मंजुरी मिळवण्यासाठी ६ महिन्यांच्या आत संसदेला त्यावर मंजुरी देणे आवश्यक आहे. मंजुरी मिळाल्यावर, राष्ट्रपती राजवट लागू केली जाते आणि त्या राज्याचा प्रशासन केंद्र सरकारच्या अधीन राहतो.
- इतिहास: १९५० पासून २०१८ पर्यंत १३४ वेळा राष्ट्रपती राजवट लागू केली गेली आहे. अलीकडे, २०२१ मध्ये पुडुचेर्रीमध्ये काँग्रेस सरकारच्या बहुमत गमावल्यामुळे राष्ट्रपती राजवट लागू करण्यात आली.
३. आर्थिक आपत्कालीन परिस्थिती (अनुच्छेद ३६०)
आर्थिक आपत्कालीन परिस्थिती जाहीर केली जाते, जेव्हा देशाच्या आर्थिक स्थैर्य किंवा क्रेडिटला गंभीर धोका निर्माण होतो. या परिस्थितीमध्ये राष्ट्रपतींना अधिकार दिला जातो की ते आर्थिक स्थैर्याचे संरक्षण करण्यासाठी आवश्यक उपाययोजना करु शकतात.
- विधान: अनुच्छेद ३६० नुसार, जेव्हा राष्ट्रपतींना असे वाटते की देशाच्या आर्थिक स्थितीला धोकादायक परिस्थिती आलेली आहे, तेव्हा ते आर्थिक आपत्कालीन परिस्थिती जाहीर करू शकतात. यामुळे केंद्र सरकारला आर्थिक दृष्टीने अधिकार मिळतात आणि राज्य सरकारचे आर्थिक अधिकार केंद्र सरकारकडे जातात.
- इतिहास: या आपत्कालीन परिस्थितीचा आजवर कधीही उपयोग करण्यात आलेला नाही. मात्र, या प्रकाराच्या आपत्कालीन परिस्थितीची तरतूद अमेरिकेच्या राष्ट्रीय पुनर्प्राप्ती कायद्यापासून प्रेरित आहे, जो महामंदीच्या संकटाचा सामना करण्यासाठी पारित करण्यात आला होता.
आपत्कालीन तरतुदींच्या स्वीकाराची कारणे
भारतीय संविधानात आपत्कालीन परिस्थितींसाठी तरतुदी स्वीकारली गेली होती, कारण संविधान निर्मितीच्या वेळी देशाच्या अस्तित्वाच्या सुरक्षेसाठी आणि सुव्यवस्थेसाठी एक शक्तिशाली यंत्रणा आवश्यक होती. संविधान सभेतील सदस्यांनी विविध कारणे दिली होती:
- संविधानाच्या बचावासाठी: टी. टी. कृष्णामचारी यांनी १९२० च्या आपत्कालीन शक्ती कायद्याचा संदर्भ देत हे विधान केले की, "आपत्कालीन तरतुदींचा उद्देश म्हणजे संविधान निर्मितीतील सर्व प्रयत्न व्यर्थ जाऊ नयेत, आणि भविष्यात सत्ताधारींना संविधान वाचवण्यासाठी पुरेसा अधिकार मिळावा."
- राज्याच्या सार्वभौमिकतेचे रक्षण: आपत्कालीन परिस्थितीत देशाच्या सार्वभौमिकतेचे, अखंडतेचे आणि सुरक्षेचे रक्षण करण्यासाठी आवश्यक आहे.
- राज्य सरकारांचे संविधानानुसार कार्य सुनिश्चित करणे: राज्य सरकार संविधानिक प्रक्रियेच्या अनुरूप कार्य करत नसल्यास राष्ट्रपती राजवट लागू केली जाऊ शकते.
- आर्थिक संकटांचा सामना करणे: अमेरिकेच्या महामंदीप्रमाणे, आर्थिक संकटाच्या वेळी केंद्र सरकारला आर्थिक उपाययोजना करण्याचा अधिकार देण्यासाठी आर्थिक आपत्कालीन परिस्थितीची तरतूद केली गेली आहे.
निष्कर्ष
भारतीय संविधानात आपत्कालीन परिस्थिती जाहीर करण्याची तरतूद ही अत्यंत महत्त्वाची आहे, कारण ती देशाच्या सार्वभौमिकतेची, एकतेची, आणि सुरक्षेची रक्षा करते. या तरतुदीचे उद्दिष्ट म्हणजे संविधान वाचवणे आणि राज्य व केंद्र सरकार यांच्यातील सत्ता असंतुलन दूर करणे. आपत्कालीन परिस्थिती जाहीर केल्याने राष्ट्रपतींना आवश्यक त्या वेळेस तात्काळ निर्णय घेण्याचा अधिकार मिळतो, जो देशाच्या सुरक्षेसाठी आणि समृद्धीसाठी अत्यंत महत्त्वाचा असतो.
Subscribe Our Channel